4 december. Koeien.

Het is vandaag zondag en dan… juist!, slapen we uit. Om ongeveer half negen (mooie tijd) worden we gewekt door wat geloei in de verte, dat steeds meer geloei steeds minder in de verte wordt. We klimmen het bed en camper uit om naar de douche te gaan, zien we geen tientallen, maar honderden en honderden koeien langs de camping lopen die vervolgens gewoon linksaf de hoofdweg opgaan. Direct het plaatselijk dorp binnen. Hoe het daar is afgelopen weten we niet, na de douche waren ze verdwenen en wij gingen na het ontbijt de andere kant op. Wel apart was dat we niemand, maar dan ook niemand gezien hebben die bij die grote kudde leek te horen. Vanaf nu geloven we meer in de borden die we dagelijks tegenkomen “beware of stock on the road!”. Het blijft vandaag wel een beetje koeiendag. We rijden rond in de omgeving van de Snowy Mountains, voor het eerst sinds een aantal dagen lekker in de zon. De omgeving hier is schitterend, heuvelachtig, af en toe een berg(je). Bossen, weilanden, meertjes, erg mooi. En vooral veel koeien, Je hebt hier een veelvoorkomend pik en dan ook pikzwart ras, en een lichtbruin ras met bijna roze biezen over rug en buik en verder van alles ook nog wat. De tijd dat dit vooral schapencountry was is kennelijk al even voorbij. We hoeven niet ver vandaag, dus stoppen we op tijd om weer eens even in de zon te kunnen zitten. Na enkele pogingen zijn we inmiddels ook geboekt voor de ferry naar Tasmania, we gaan er de 17e naar toe gaan. Nog een kleine twee weken dus voor Victoria. Dat moet op ons gemak lukken….