17 en 18 december - Naar Tasmanie

Een rustige dag. Uitslapen, op ons gemak ontbijten. Wat opruimen. Boodschappen doen. Het weblog van de vorige twee dagen schrijven, want daar was ik nog niet aan toegekomen. Opnieuw een robbertje vechten tegen programma�s die spontaan zaken gingen downloaden. Uit arren moede maar een echte firewall ge�nstalleerd. Groot succes, geen illegale downloads meer�., maar ook geen legale!! Dus geen internet. Het blijft behelpen, die mooie nieuwe technologie�n. Uiteindelijk gelukt, wel weer duur, maar de aandelenkoersen blijken het goed te doen, dat helpt weer.
Op naar de ferry. We reden er in een rechte lijn naar toe en kwamen op de minuut nauwkeurig aan om direct te mogen boarden. We waren bang dat het nu dicht bij kerst en de grote vakantie wel erg druk zou zijn, maar daar was niets van te merken. De ferry was nog geen kwart vol schat ik en wij al weken van te voren boeken�. De Spirit of Tasmania is best een mooi schip. We hebben een prachtige hut en reserveren direct een plaatsje in het restaurant. We hebben er een uur af wat later echt uitstekend gegeten. Je verwacht dat niet zo snel op een dergelijk schip, maar het was echt voortreffelijk. Niet alleen het eten, ook de wijn. Omdat het weer in de beruchte Bass Street vandaag heel rustig was viel het met de zeegang ook zeer mee en sliepen we mooi op tijd. Dat moest ook wel een beetje. Omdat we om 07.00 uur aan zouden komen en we natuurlijk voor die tijd ontbeten moesten hebben, zette Cora de wekker om 05.15 uur. We waren dan ook op tijd. Om kwart over zeven reden we op Tasmanie. Op die tijd (en ook nog zondag) is hier niets maar dan ook niets te beleven. Het plan was om eerst naar Stanley te gaan, een plaatsje aan de westkant van de noordkust. Hier heb je een heel vreemd gevormde ronde rots, het is de basalten kern van een vroegere vulkaan (zie foto). Onderweg zag het weer er lang niet best uit, maar op het laatste moment klaarde het op. We hebben op deze rots een mooie wandeling gemaakt, maar waaien dat het er doet..
Als je om 07.00 uur begint, is de dag echt lang. We besluiten dan ook �s middags verder te gaan richting westkust, het plaatsje Strahan is het doel. Onderweg moeten we door de bergen en de regenwouden. We weten weer waarom regenwouden regenwouden heten. En bergen zijn ons ook zelden goedgezind. Het stortte vanmiddag! Nu is dat hier niet echt een uitzondering. Het regent hier gemiddeld 300 dagen per jaar, dus wat wil je? Ondanks de regen beginnen we al wel een beetje verliefd te worden op dit eiland. Het is me toch mooi en rustig. Je waant je soms in een andere wereld. Morgen hebben we ons van weeromstuit een intensief programma aangemeten. Van 08.00 uur tot 14.15 uur gaan we een boottocht maken op en in de plaatselijke baai en van 15.15 uur tot 19.30 uur gaan we met een gerestaureerde, heel oude, trein een treinreis maken door het onherbergzame land naar de mijn waarvoor ooit het erts vervoerd werd. Ook de spoorlijn zelf is gerestaureerd. Aangezien dat over lange en hoge viaducten schijnt te gaan, hopen we dat deze restauratie goed is gelukt.
Helaas moeten we vaststellen, dat het updaten van het weblog hier onmogelijk is, geen verbinding te maken.