7 december. Een fantastische dag!

Op tijd op, het weer is wel wat bewolkt maar nu met meer vriendelijke witte wolken. Voor negen uur begonnen we opnieuw met de wandeling van gisteren. Echt een prachtige wandeling langs de monding van de rivier waaraan de camping ligt, dan door een bos met door de wind heel grillig gevormde bomen naar een in zee uitstekende rots met schitterend uitzicht op twee baaien met prachtige stranden, helder blauw water en witte golven die het strand oprolden. We hebben zeker een kwartier alleen maar zitten kijken. Dan via de top van de hoogste heuvel met opnieuw een mooi uitzicht terug naar de camping. Het weer werd beter en beter, bij de camping aangekomen zijn we van weeromstuit na de koffie eerst in de zon een uurtje of wat een boek gaan lezen. Dan op naar de volgende bestemming Phillip Island. Niet meer dan twee uurtjes rijden, om de hoek voor onze nieuwe maatstaven. Hier zijn we vanmiddag eerst naar Koala Reservaat gegaan waar we ze in de natuur goed hebben kunnen zien. Zeker moeder met kleintje heeft onze harten gestolen. Maar, het geplande hoogtepunt van de dag was wat hier de pingu�n parade heet. Er is hier de grootste kolonie pinguins van Australie en die zitten nu midden in het broedseizoen. Dat betekent dat er op een lengte van nog geen 500 meter duinen, duizenden nesten zijn. De nesten zijn holen in de grond, dus daar zie je niets van, je mag er trouwens hoe dan ook niet naar toe. Je mag absoluut niet van het pad af. Maar het leuke is dat �s avonds, bij zonsondergang (vandaag om 20.45 uur) de pinguins die �s ochtends uit vissen zijn gegaan in hele korte tijd allemaal terugkomen om de broedende partner en/of de inmiddels uitgekomen jonkies te voeren. In een tijdsbestek van 30 minuten komen er in grote groepen 1200 tot 1400 pinguins het water uit die in colonne het strand oversteken en op zoek gaan naar het nest. Tegelijk komen de heuvels tot leven want partner/jong roept om aan te geven waar ze zitten. Een kabaal van jewelste. De pinguins zijn absoluut niet bang van de mensen (zelfs van echt veel mensen want het was vol!) en lopen op decimeters langs je heen te waggelen, soms honderden meters ver. Het was een fascinerend gezicht waar je geen genoeg van kon krijgen. Overal om je heen waggelen, staan en roepen de beesten. We hadden dure tickets gekocht voor een goede plek om ze te kunnen zien, dat bleek een uitstekende investering te zijn geweest. Het zat de hele dag mee. Onderweg begon het vanavond fors te regenen, maar�. wonder, wonder. De regen hield er op tijd mee op en we hebben alles droog kunnen aanschouwen.