15 januari - Laatste excursie.

Vandaag een rustige dag, met pas tegen het einde van de dag een excursie. Dus op ons gemak ontbeten, gezwommen en geluierd. Om 16.30 uur worden we opgehaald. Deze keer weer door Astrid, de lieve Nederlands sprekende gids, die zich overigens meer als gezelschapsdame voor ma ontwikkeld dan dat zij ons overspoelt met informatie.
Het eerste doel is een belangrijke tempel op het zuidelijke schiereiland, de Pura Luhur Uluwatu. Daar blijkt weinig aan te zijn, je mag er niet in en dan hou je niet meer dan een paar muren over. Wel zijn er ook hier apen die alles stelen wat los en vast zit. Zo zit er een met iemands bril te spelen en de armbanden gaan van "poot tot poot". Ook mijn pet wordt op een gegeven moment van mijn hoofd gerukt, maar door een gil van Eric en een snelle reactie kan ik hem op het laatste moment nog redden.
Geen succes dus. Het volgende programma-onderdeel is vlak naast de tempel, een Kecak dans (= apendans). Gelukkig blijkt die een half uur eerder te beginnen dan door de gids verwacht, zodat we hier niet een uur hoeven duimen te draaien. De dans zelf duurt een uur is buitengewoon leuk om te zien en te horen. Bij deze dans zijn geen muziekinstrumenten betrokken, al het geluid wordt door stemmen gemaakt. Hoewel uitsluitend voor de toeristen opgevoerd, is het heel apart en zeer de moeite waard.
Dan hebben nog een seafood dinner geboekt in Jimbaran, de plaats waar je volgens alles en iedereen vis moet eten. Nu, alles en iedereen kan niet fout zijn nietwaar? In eerste instantie lijkt dat ook wel te kloppen, want er zijn een serie restaurants met heel veel tafels op het strand. De setting is best leuk. Maar bij het parkeren worden we opgewacht door geweldig grote stinkende rookwolken, afkomstig van de vuren waarop de vis wordt gegrild. De rest van avond stonken we collectief naar deze rook, waar we onontkoombaar door moesten lopen om naar en van het restaurant te komen Iedereen kreeg een eigen blad vol vis,.. die echt niet te eten bleek te zijn. Ze grillen hier de vis, garnalen e.d. niet, ze worden gecremeerd. Volledig kapotgemaakt. Onbegrijpelijk waar de reputatie vandaan komt, daar moet een eerste klas marketier achter zitten. Binnen de kortste tijd hebben we het gezien en vetrekken we weer. Bij het wegrijden horen we nog dat dit de plaats was waar in oktober j.l. de laatste bomaanslag plaats had gevonden. Geen prettig idee.
De laatste excursie was al met al dus geen onverdeeld genoegen, maar de Kecak dans was leuk. Wouter heeft zijn Nederlandse Capitoolgids aan Astrid gegeven, kan ze zowel aan haar Nederlands sleutelen als enige broodnodige kennis opdoen. Deze stille hint ontgaat haar geheel, maar het blijft een schat van een mens.